Met onderstaand gedicht ben ik genomineerd voor de Laaglandse Archeologie Poëzieprijs 2021.
De bedoeling was ‘met taal een brug te slaan tussen archeologie en poëzie.’ ‘Beide leveren’, aldus initiatiefnemer en directeur Stichting Achterland, ‘een bijdrage aan de persoonlijke ontwikkeling van de beoefenaars en verrijken hen in termen van storytelling en het verbinden van heden en verleden, met een intenser bewustzijn van de eigen omgeving en identiteit tot gevolg.’
De prijsuitreiking is op 26 november 2021 in De Mannenzaal te Amersfoort.
VELDWERK
Ik woel de grond los en stuit op iets hards, onwrikbaars.
Een rotsblok? De nok van een huis?
Ik kom in kamers terecht met hun roerende stilte
van aangestampt zand.
Van een samenzijn resten de botjes, wat potscherven.
Ik leg tanden bloot, ontdaan van hun lach.
Hoe gleed zo’n kom uit iemands handen?
Hoe onvoorzichtig, gehaast?
Ik zie het botsen voor me, een voorwereldlijk sorry
waarmee vermoedelijk de beschaving begon.
Ik graaf in een mond vol aarde, maak de voorwerpjes schoon
met een geluid alsof ze hun keel schrapen.
Ik heb een grondtoon ontdekt in de taal
waarin we met elkaar spreken.
Hij trilt diep in onze keel, diep onder onze voeten.
We voelen het als we gaan liggen, hier in het gras.
Paul Meeuws over proza, poëzie en beeldende kunst 
Prachtig gedicht, wij gaan voo je duimen!!!
LikeLike
Hallo Paul,
Inspirerend gedicht! De combinatie van Proza, poëzie en beeldende kunst, maar zeker poëzie en archeologie spreekt me erg aan! In mijn leventje neemt archeologie een belangrijke plaats in; m.n. omdat ik altijd erg geïnteresseerd ben geweest in geschiedenis “ het terugkijken naar..” En uiteraard de vondsten daarvan! . In mijn lessen Beeldende Vorming op de Middelbare school waren mijn verhalen met een historische context dan ook een veelgevraagd lesonderdeel!
In mijn genen zal wel iets van het verleden zijn geworteld en zich ook in die van mijn kinderen hebben genesteld want mijn 2 zonen hebben allebei hun studie Geschiedenis aan de Uni Nijmegen succesvol afgerond; de oudste met specialisatie: “De zorg voor ouderen in de Klassieke Wereld”, de jongste met “De Koude Oorlog” als onderwerp, met als neven specialisatie Paleontologie. Onze zoon Niels was jaren geleden de jongste deelnemer aan archeologische reizen naar Duitsland en er ligt zelfs een essay over paleontologie van zijn hand in enkele nationale musea! Een schat aan historische vondsten hebben wij daarom als een mimi museum in onze eigen verzameling thuis!
Jij schrijft in jouw gedicht over verbazing; over de vragen: hoe… Dat is de essentie natuurlijk van wetenschap: je afvragen wat die vondst betekent en hoe men daar vroeger mee omging! Jouw woorden brengen de lezer dus in verbazing, maar vooral in nieuwsgierigheid naar! Wat vond de schrijver na het loswoelen van de grond? Welke voorwerpjes? Ik zie allerlei beelden voor me en krijg daarbij een stemming van nederigheid; wat zijn we toch vluchtige voorbijgangers op deze aarde! Kortom, je maakt iets los, Paul!
Groetjes, vanuit Gemert, Alphons Arts http://www.alphonsarts.com
Verzonden vanuit Mail voor Windows
LikeLike